Książka o filozofii praktycznej Spinozy jest jednym z licznych opracowań klasycznych myślicieli filozoficznych napisanych przez Gillesa Deleuze’a, który zdobył uznanie nie tylko jako jeden z najważniejszych filozofów XX wieku, ale także jako niezwykle utalentowany wykładowca i nauczyciel akademicki. Spinoza. Filozofia praktyczna, podobnie jak inne opracowania Deleuze’a, łączy w sobie przystępne omówienie najważniejszych wątków myśli Spinozy z eksperymentalnym podejściem do uprawiania filozofii jako takiej. Deleuze dobierał sobie bowiem bohaterów swoich książek według własnego pojęciowego klucza – interesowały go problemy ekspresji, życia, myśli wykraczającej poza narzucone jej granice, samoorganizującej się materii. Filozofia Spinozy, z racji jej materializmu i witalizmu, była niezwykle ważną inspiracją dla samego Deleuze’a, którego własna filozofia przyczyniła się do odrodzenia się w drugiej połowie XX wieku zainteresowania spinozjanizmem.

Gilles Deleuze (1925-1995) – francuski filozof, jeden z najważniejszych myślicieli XX wieku, którego idee wywarły olbrzymi wpływ na filozofię, nauki społeczne i humanistyczne. Kojarzony przede wszystkim w poststrukturalizmem, Deleuze opracował oryginalną koncepcję ontologii, w której naczelnym pojęciem nie był byt czy bycie, lecz różnica, powtórzenie i ekspresja. Opublikował liczne książki poświęcone historii idei, literaturze i sztuce, a także traktaty metafizyczne Różnica i powtórzenie oraz Logika sensu. Wraz z Felixem Guattarim napisałdwa tomy Kapitalizmu i schizofrenii, stanowiące fundamentalną krytykę klasycznej psychoanalizy. Ważną część jego spuścizny stanowi krótkie książki poświęcone najważniejszym postaciom z historii filozofii, m.in. Nietzschemu, Spinozie tudzież Leibnizowi.