Książka Profesora Stefana Szumana jest kompletnym, dotychczas niepublikowanym, spisanym w latach 40. ubiegłego wieku wykładem psychologii osobowości i charakterologii. Jest to głębokie studium filozoficzno-psychologiczne o kondycji człowieka. Publikacja odzwierciedla współczesny autorowi dorobek tych nauk i jest zapisem refleksji nad naturą człowieka, strukturą i rozwojem jego osobowości, charakteru i związków ze społeczeństwem. Stefan Szuman porządkuje podstawowe pojęcia psychologii osobowości, szczegółowo analizuje wpływ czynników środowiskowych i aktywności własnej na kształtowanie się osobowości i charakteru człowieka. Zwieńczeniem pracy jest część poświęcona ostatecznym celom rozwoju osobowości.

Stefan Szuman

Urodzony 2 stycznia 1889 roku w Toruniu, zmarł 16 maja 1972 roku w Warszawie. Polski pedagog, psycholog i lekarz, a także artysta, dobrze znany w środowisku naukowym i artystycznym Krakowa (współpracował m.in. z Romanem Ingardenem, pedagogiem Zygmuntem Mysłakowskim, Stanisławem Pigoniem, Stanisławem Witkacym).

W roku 1928 powołał Katedrę Psychologii Wychowawczej na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1934 roku otrzymał tytuł profesora zwyczajnego, a w 1939 roku został członkiem Polskiej Akademii Umiejętności. Odznaczony Krzyżem Partyzanckim za zasługi (działał jako lekarz w AK).

Po wojnie powrócił na Uniwersytet Jagielloński. Dodatkowo rozpoczął zajęcia w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie, gdzie objął stanowisko rektora. Był także członkiem Związku Nauczycielstwa Polskiego, Komitetu Nauk Psychologicznych PAN, a także Polskich Towarzystw Naukowych. Z inicjatywy Szumana, został w 1957 roku utworzony na Uniwersytecie Jagiellońskim nowy kierunek studiów: psychologia.

Profesor Stefan Szuman podejmował następujące studia teoretyczne i badania empiryczne:

studia nad naturą rozwoju człowieka: Organizm a życie psychiczne (1934), Rola działania w rozwoju umysłowym dziecka (1955);

rozwój języka dziecka: Rozwój umiejętności opisywania i wyjaśniania przez dzieci splotu zdarzeń przedstawionego na obrazku (1957), Kształtowanie się kontaktów porozumienia i współdziałania między matką a niemowlęciem (1961), O rozwoju języka i myślenia dziecka (1968);

poznawczy rozwój dziecka: Geneza przedmiotu (1932), Badania nad rozwojem spostrzegania i reprodukowania prostych kształtów przez dziecko (1927), Rozwój myślenia u dzieci w wieku szkolnym (1938), Rozwój pytań dziecka (1939);

rozwój osobowości: Psychologia młodzieńczego idealizmu (1933).