Robotnikto najważniejsze dzieło filozoficzne Ernsta Jüngera – prorocze i pionierskie. Jego echa można odnaleźć u Heideggera, Deleuze’a, Baudrillarda czy Virilio, teoretyków społeczeństwa masowego. Autor, obdarzony wybitną wyobraźnią koncepcyjną, łączy styl pełen metafor i oryginalnych pojęć z bardzo rygorystycznym, konsekwentnym wywodem. Konstruuje całościową teorię nowoczesności, penetrując obszary ontologii społecznej, filozofii techniki, historii politycznej i antropologii nowoczesności.

Bezpośrednią inspiracją dzieła była I wojna światowa i jej następstwa – zmierzch społeczeństwa mieszczańskiego, który Jünger zapowiadał już w 1932 roku. Tytułowy robotnik to aktywna siła i ucieleśnienie najważniejszego rysu nowych czasów, w których panuje „totalny prymat pracy”. Konserwatywny Jünger rozwinął tu paradoksalnie teorię Marksa. Wszystko może być i rzeczywiście staje się formą pracy: wojna, wypoczynek, poznanie. Autor ukazał też koniec epoki indywiduum i masy – dwóch fenomenów, które cechują, jego zdaniem, raczej klasyczne społeczeństwo XIX wieku niż świat współczesny.

Ernst Jünger (1895–1998) – jeden z najważniejszych niemieckich współczesnych myślicieli, pisarz, publicysta, uważny i krytyczny obserwator rzeczywistości, filozof i żołnierz, który przeżył dwie wojny światowe, także jako oficer Wehrmachtu. Eksperymentował z narkotykami, nacjonalizmem, literaturą. Był niezwykłą i kontrowersyjną postacią, która wywarła ogromny wpływ na kulturę niemiecką.