Książka jest wyjątkowym przedsięwzięciem intelektualnym. Trzech filozofów korzystających z pojęciowości psychoanalitycznej podejmuje wyzwanie, które kulturom wszystkich epok rzuca biblijne przykazanie "kochaj bliźniego swego jak siebie samego". Już sam Freud pisał o paradoksie tkwiącym w tym nakazie miłości: kochać jak siebie samego każdego bliźniego. A więc również terrorystów, przeciwników politycznych, przedstawicieli innych kultur i religii, a także – na samym dnie człowieczeństwa – "muzułmana", przerażający wytwór nazistowskich obozów koncentracyjnych.

Autorzy, każdy na swój sposób, starają się znaleźć język, za pomocą którego można mówić o teologii politycznej wyłaniającej się z radykalnego, kategorycznego uniwersalizmu tkwiącego w przykazaniu miłości każdego bliźniego. Pokazują tym samym, że języki teologii, psychoanalizy, polityki i filozofii nie tylko się nieustannie przenikają, ale także wszystkie krążą wokół pewnego trudno uchwytnego, traumatycznego rdzenia, którym jest właśnie spotkanie z naszym bliźnim.

Książka zawiera 3 filozoficzne eseje znanych współczesnych autorów na temat pojęcia Innego. Jest to nieco przewrotna, ponowoczesna rewizja tego pojęcia (w tym m.in. przykazania „Kochaj bliźniego, jak siebie samego”), często zaskakująca i przeciwna dotychczasowym sposobom interpretowania Innego.

Jest to też wizja inna w każdym z 3 esejów. Każdy z autorów przyjmuje bowiem inną perspektywę: od Lacanowskiej neopsychoanalizy, przez psychopolitykę i teorię polityki po teologię, wykorzystując do tego równie zróżnicowane tradycje interpretacyjne: metodę dialektyczną rodem z niemieckiej filozofii klasycznej, hermeneutykę, francuską filozofię współczesną, po restrykcyjną tradycję żydowską albo znów jej współczesną odmianę.

Książka arcyciekawa, niewygodna i poruszająca, prowokacyjna, bardzo aktualna – książka XXI wieku.