Jedna z najważniejszych prac nurtu psychologii dobra i zła. Autor interesująco prezentuje analizę eksperymentu stanfordzkiego i wykazuje ścisły związek z tym, co później wydarzyło się w więzieniu w Abu Ghraib. Przedstawia mechanizmy i czynniki, które czynią ze zwykłego człowieka oprawcę i ofiarę systemu. Udowadnia możliwość zmiany lub zapobiegania niechcianym zachowaniom jednostki lub grupy, dzięki zrozumieniu, jakie siły, wartości i skłonności przez nie przejawiane są wnoszone w daną sytuację. Uważa, że można mieć większy wpływ na zredukowanie niepożądanych indywidualnych reakcji przez wiedzę, pokazuje, jak ich unikać lub je modyfikować.

Zimbardo poszukuje wyjaśnienia dla stwierdzonych zależności, odwołując się do dotychczasowych badań nad jednostkowymi postawami (poczucie władzy, konformizm i posłuszeństwo), a także nad oddziaływaniami szerszego środowiska społecznego (odindywidualizowanie, odczłowieczenie i znieczulica). Książkę zamyka rozdział na temat oporu wobec niepożądanych nacisków ze strony sytuacji społecznych i analiza postawy heroicznej, którą autor uważa za remedium na grożące nam z różnych stron zło.

Philip G. Zimbardo

Urodzony w 1933 roku; wybitny psycholog amerykański, profesor Uniwersytetu w Stanford, gdzie wykłada od 1968 roku; były wykładowca w Yale University, New York University i Columbia University; założyciel Kliniki Nieśmiałości na tamtejszym uniwersytecie, były przewodniczący Amerykańskiego Stowarzyszenia Psychologicznego i Zachodniego Stowarzyszenia Psychologicznego, jeden z najsłynniejszych badaczy zjawiska nieśmiałości. Zajmuje się psychologią społeczną, w tym problematyką agresji, zła i terroru, afiliacji, teorią dysonansu i poznawczą kontrolą motywacji, eksperymentalnym badaniem symptomów patologii oraz leczeniem nieśmiałości. Dzięki zaangażowaniu w nauczanie zarówno studentów wstępnych lat, jak i studentów studiów podyplomowych, a także dzięki swojemu charyzmatycznemu stylowi wykładania, zdobył wiele nagród za wybitne osiągnięcia dydaktyczne. Płodny, nowatorski badacz w szeregu dziedzin psychologii społecznej, mający na swym koncie ponad 250 artykułów naukowych i rozdziałów w książkach oraz 50 książęk. W uznaniu dla rozmachu jego osiągnięć naukowych Amerykańskie Stowarzyszenie Psychologiczne wręczyło mu nagrodę Ernesta Hilgarda za całość jego wkładu do psychologii ogólnej. Ponadto "przeszedł on na stronę" kultury popularnej, upowszechniając psychologię w szerokich kręgach społeczeństwa dzięki swym bestsellerom rynkowym na temat nieśmiałości i serii filmów wideo Discovering psychology.

Główne prace: The Cognitive Control of Motivation (1969), The Psychology of Attitude Change and Social Influence (1969, wydanie polskie 1991, wspólnie z M. Leippe), Psychologia i życie (1996).