Pozycja zawiera ilościową i jakościową analizę polskiego dyskursu politycznego po 1989 roku w obszarze bezpieczeństwa.

„Niniejsza monografia jest ważna z punktu widzenia polskich badań nad bezpieczeństwem, a także rozwoju nauk o bezpieczeństwie jako dyscypliny naukowej umiejscowionej w dziedzinie nauk społecznych. Po pierwsze, ma interdyscyplinarny charakter, łącząc elementy wiedzy i nauki z zakresu bezpieczeństwa, politologii, socjologii oraz komunikacji społecznej. Po drugie, ma nowatorski charakter, podejmuje tematykę̨ do tej pory poruszaną w niewielkim zakresie, w szerszym kontekście dyskursu publicznego i politycznego (co Autorka wyraźnie zaznacza). Po trzecie, rama teoretyczna (teoria sekurytyzacji) zastosowana przez Autorkę̨ – mimo że znana i używana w badaniach międzynarodowych od 30 lat – nie znalazła dotychczas tak istotnego zastosowania w studiach nad bezpieczeństwem (…). Włączenie do tej ramy, w ślad za koncepcją Olafa Corry’ego, ryzyfikacji wzbogaca aparat epistemologiczny i otwiera możliwości wyjścia poza krytykowaną przecież̇ w dyskursie naukowym „kadłubowość́” sekurytyzacji oraz tendencję do dogmatyzowania intersubiektywności dyskursu publicznego i performatywności aktorów sekurytyzujących stosujących „akty mowy”. Po czwarte, Autorka dokonała benedyktyńskiej pracy, posługując się̨ tradycyjną metodyką analizy i interpretacji licznych zapisów dyskursu publicznego toczącego się̨ w Polsce po 1989 r. Ujmując powyższe argumenty w całość́, nie mam wątpliwości co do potrzeby i zasadności publikacji przedłożonej monografii.”

Z recenzji prof. dr. hab. Artura Gruszczaka

„Monografia wnosi do nauki polskiej ważne rozważania teoretyczne, jej treść jest rozległa w sferze bezpieczeństwa, przez co ważna i interesująca dla zróżnicowanych odbiorców zainteresowanych problemami bezpieczeństwa w ujęciu teoretycznym.”

Z recenzji prof. dr. hab. Ryszarda Jakubczaka